مرثیه‌ای برای برگ سبز چای

اخبار توسعه؛ میناسادات حسینی- در مورد محصول پرطرفدار چای، نکته قابل توجه گستره و پراکندگی کشت این محصول در کشور است. چای در مازندران تنها در شهرستان‌های عباس‌آباد با حدود ۲۵ هکتار، تنکابن با حدود ۱۱۰۰ هکتار و رامسر با حدود ۱۲۰۰ هکتار که جملگی در غرب استان واقعند، تولید می‌شود و عمده اراضی چایکاری کشور در استان گیلان قرار دارند.

مطابق آمارها ۹۰ درصد مزارع چای کشور در استان گیلان و ۱۰ درصد در مازندران قرار دارد؛ مجموع سطح زیر کشت باغات چای حدود ۲۶ هزار هکتار بوده که در محدوده‌ای به طول ۲۰۳ و عرض ۹۰ کیلومتر از مرکز گیلان در منطقه فومنات تا غرب مازندران در شهر کلارآباد به صورت نامنظم، مجزا، با فواصل کم و زیاد و دور و نزدیک گسترده شده است به طوری که حدود ۳۰ درصد باغ‌ها در جلگه و باقی در مناطق کوهپایه‌ای قرار داشته و رقمی بیش از ۶۰ هزار نفر در صنعت چای کشور اشتغال دارند.

بر کسی پوشیده نیست که کشاورزی در شرایط کنونی در مازندران با توجه به چالش‌های متعدد، کاری طاقت‌فرسا و کم‌درآمد است، اما فارغ از مشکلات مرتبط این حوزه نظیر خشکسالی و تهیه سموم و کود و غیره همواره سایه دو اتفاق شوم باعث رکود قیمت محصولات کشاورزی می‌شود؛ نخست دلالی و دیگری تورم.

چای نیز از این قاعده مستثنی نیست، هرچند این محصول با قیمت تضمینی از چایکاران خریداری می‌شود اما پرداخت مطالبات چایکاران و نیز مشکلات تورمی که این قشر به آن اشاره می‌کنند، از یک سو می‌تواند موجبات دلسردی کشاورزان را فراهم آورد و از سوی دیگر سبب کوچک‌تر شدن مساحت اندک باغات چای باقیمانده در کشور شود.